“پلاسکی اسکای وی” یک جاده چهار خطه به طول سه و نیم مایل در قسمت شمال شرقی نیوجرسی است. این شهر، جرسی سیتی و نیوآرک را به هم متصل میکند و از رودخانههای پاسائیک و هکن ساک، نیوجرسی میدولندز و کرنی پوینت عبور میکند. این یک شریان مهم برای ترافیک در منطقه است که به تونل هلند متصل میشود.
با این حال Skyway در دهه 1930 طراحی و ساخته شد و هر روز بار ترافیکی فوقالعاده ای را حمل میکند – حدود 74000 وسیله نقلیه در روز. اگرچه کامیونها از استفاده از آن منع شدهاند (و تقریباً از زمان افتتاح Skyway وجود داشته است)، اما هنوز در معرض خرابی قابلتوجهی قرار داشت و منسوخ شده بود.
شرکت مهندسی دولتی چین شرکت ساختمانی (CCA) به تعمیر پل مشغول شد. وزارت حمل و نقل نیوجرسی برنامه بلندپروازانهای داشت. میخواست پل را چنان بهطور کامل بازسازی کند که تا 75 سال آینده نیازی به تعمیر اساسی نباشد.
تین تران مدیر پروژه CCA در بخش شرقی Skyway بود. او میگوید: «تعمیرات پل شامل تخریب کامل و تعویض عرشه و تعمیر برخی از فولادهای سازهای بود. با این حال، یک تجارت دشوار بود. بخش 12 دهانه مورد بحث – به طول حدود 1200 فوت -که به انتهای غربی تونل هلند متصل میشود که ترافیک رفت و برگشت بین نیویورک و نیوجرسی را تحمل میکند. تران میگوید: راه اندازی بخش شرقی Skyway فوریترین دغدغه بود. شش یا هفت آخر هفته طولانی داشتیم، از جمعه تا دوشنبه، تا کار را انجام دهیم. ما باید گل میخ ها را میزدیم، میلگردها را نصب میکردیم، پانلهای پیشساخته را قرار میدادیم و درزها را آب بندی میکردیم تا، تا صبح دوشنبه ساعت 5 صبح، ترافیک دوباره به آن بازگردد. بتن با عملکردی فوقالعاده بالا در ابتدا برای این منظور مشخص شد. مشکل این بتن زمان عملآوریاش بود که 10 تا 12 ساعت برای بازگشت ترافیک به جاده نیاز داشت. به سادگی قرار بود خیلی طول بکشد.
بتن پلیمری مبتنی بر رزین متیل متاکریلات محصولی برای استفاده در ساخت و سازهای جدید و بازسازی عرشه پل، درزهای انبساط، بالشتکهای اتکایی و سایر سازههای بتنی طراحی شده است.
مقاوم در برابر مواد شیمیایی، اشعه ماوراء بنفش و یخزدگی، غیرقابل نفوذ، ضد آب و بسیار سریع با افزایش استحکام است. بتن پلیمری از دهه 1950، زمانی که توجه زیادی در اروپا به خود جلب کرد، وجود داشته است.
مقاله مرتبط: انواع درز های بتنی
دکتر محمود طاها، استاد برجسته و رئیس مهندسی ساخت و ساز عمران و محیط زیست در دانشگاه نیومکزیکو تحقیقات زیادی در مورد این محصول انجام داده است. او خاطرنشان میکند: بتن پلیمری هیچ سیمانی در آن وجود ندارد.
در عوض، هیدروکربنهای آلی دارد که مانند چسب فوقالعاده عمل میکنند – اصولاً پلاستیک. بههمین دلیل استحکام و دوام پیوستگی بسیار بالایی دارد. نمک باعث خوردگی آن نمیشود و میتوان از آن برای تعمیر استفاده کرد.
بتن با پلیمر، مانند بتن معمولی بتنریزی میشود. فقط آن را باید در محیط مورد نظر مالهکشی و کار را تمام کرد.
برای بخش شرقی راه هوایی پولاسکی و برنامه تکمیل تهاجمی آن، بتن پلیمری انتخاب واضحی بود.
وی میگوید: بتن پلیمری در پایان روز، این امکان را فراهم می کند که کارهای پیچیدهتری در بازه زمانی کوتاهتری انجام شود. در عرض یک ساعت عملآوری میشود. بتن پلیمری را میتوان مانند بتن معمولی، مالهکشی کرد و آن را در طیف وسیعی از دماها از 14 تا 100 درجه فارنهایت اعمال کرد.
بتن پلیمری ثابت کرد که در پروژه Skyway برنده است، با اطمینان از اجرای برنامه دقیق و حداقل اختلال در ترافیک، امّا موقعیتهای دیگری نیز وجود دارد که برای آنها راهحلی ایدهآل است. طاها میگوید: بتن پلیمری برای هر کاربردی که در آن مشکل خوردگی دارد، خوب است. میتوان یک لایه نازک 8/3 اینچی در بالای عرشه پل قرار داد تا شرایط آب و هوایی را تحمل کند و مقاومت آن در برابر عناصر نیز آن را در جعبههای برق و تاسیسات مفید میکند. به دلیل خاصیت میرایی آن، برای پایه ماشینآلات انتخاب خوبی است. و اکنون علاقه زیادی بهاستفاده از آن در برنامههای کاربردی دیگر مانند سازههای دریایی وجود دارد. در واقع، برای هر کاربردی که در معرض نور است، مانند کوره ها یا مکانهایی که مشکل خوردگی دارند، ایدهآل است. مزیت دیگر آن این است که می توان آن را در طیف وسیعی از دماها – از 14 درجه تا 100 درجه فارنهایت – اعمال کرد. این ماده شیمیایی، اشعه ماوراء بنفش، و مقاوم در برابر یخ زدگی، نفوذ ناپذیر، ضد آب و بسیار سریع است، همانطور که در پلاسکی اسکای وی نشان داده شد، علاوه بر افزایش قدرت، عملیات نیز بسیار سریع به اتمام میرسد. با این حال، نکته اصلی، دوام بتن پلیمری است.
بتن پلیمری از هیدروکربن های آلی ساخته شده است که مانند ابرچسب عمل می کند و به آن استحکام و دوام بالایی می دهد. با نمک خورده نمیشود و میتوان از آن برای تعمیر نیز استفاده کرد.
M.gh.
