بتن پلیمری از اختلاط سیمان، سنگدانه‌ها، آب و مونومر ساخته شده است. مخلوط‌های پلاستیکی در قالب ریخته ، عمل‌آوری، خشک و پلیمریزه می‌شوند، بتن پلیمری در دمای اتاق یا در دمای بالاتر پلیمریزه می‌شود.
بتن پلیمری یک ماده کامپوزیتی چند منظوره، بادوام است که از اختلاط انواع پرکننده های معدنی با یک ماده اتصال دهنده رزینی مصنوعی یا طبیعی ساخته می‌شود که به آن بتن رزینی نیز گفته می‌شود.
پلیمریزاسیون را می‌توان با واکنش کاتالیزوری حرارتی بالا، واکنش پروموتر کاتالیزور، تابش و غیره به دست آورد.
مقاومت به دست آمده با این بتن می‌تواند 140 مگاپاسکال با دوره عمل‌آوری کوتاه باشد، خواص آن به نوع و میزان پلیمرهای بکار رفته در بتن بستگی دارد.
مقاله مرتبط: بتن پلیمری جاده‌ها را در حال حرکت نگه می‌دارد…
پلی استر استایرن: اینها لاستیک مصنوعی در پلیمرها و محلول‌های کوپلیمری هستند.
وینیلیدین کلرید: اینها اصطلاحات استاندارد برای اتیلن جایگزین و کوپلیمرهایی مانند پلی‌استر، پلی‌اتیلن، پلی‌استایرن هستند.
اپوکسی – استایرن: پلیمرهای مصنوعی که میعانات اپی کلروهیدرین هستند و مواد پلی هیدروکسی مناسبی که معمولاً از پلی هیدروکسی استفاده می شود، بیسفنول-آ می باشد.
اکریلیک ها: اینها پلیمرها و کوپلیمرهای استرهای اکریلیک و متاکریلیک اسید هستند.
-در پیچ و مهره های سنگی استفاده می شود.
-در ساخت تیرهای برق نیز استفاده می شود.
– در عایق رطوبتی و ضدآب کردن سازه استفاده می شود.
-در کارهای فاضلاب و دفع فاضلاب نیز کاربرد دارند.
-کاربردهای صنعتی متعددی دارد.
-در فرآورده های آهنی نیز کاربرد دارند.
-همچنین در کارخانه های آب شیرین کن استفاده می شود.
-در کارهای دریایی کاربرد دارد.
– در المان سازه ای پیش ساخته استفاده می شوند.
-در بتن پیش تنیده استفاده می شود.
زمان عمل‌آوری بتن پلیمری حدود 70 درصد مقاومت آن پس از یک روز در دمای اتاق است.
دوام بتن پلیمری نسبت به بتن سیمانی معمولی برتری بیشتری دارد.
بتن سیمانی، آب و عوامل شیمیایی اثرات مخرب بسیار کمتری بر خواص بتن پلیمری دارند.
M.Gh.
ویدئوی مربوط به این پست را ببینید.
