دیرگیر کننده‌های بتن
دیرگیر کننده‌های بتن

دیرگیر کننده‌ بتن

دیرگیر کننده بتن یک ماده شیمیایی است که به عنوان یک افزودنی در بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده باعث افزایش مقاومت بتن و بهبود خواص مکانیکی آن می‌شود.

عمدتاً دیرگیر کننده‌های بتن شامل سیلیکات‌های فلزی مانند سیلیکات سدیم، سیلیکات پتاسیم، سیلیکات کلسیم و سیلیکات آلومینیومی هستند. این مواد به صورت مایع به بتن اضافه می‌شوند و با اکسیژن هوا و حرارت از آب تبخیر می‌شوند و در نهایت به صورت یک لایه نازکی روی سطح بتن خود را تشکیل می‌دهند.

استفاده از دیرگیر کننده بتن می‌تواند باعث افزایش قدرت چسبندگی بین بتن تازه و سطح قالب شود و همچنین باعث کاهش نفوذپذیری بتن و افزایش مقاومت بتن در برابر خوردگی و دیگر عوامل آلودگی شود.

محتوای مقاله

چه مقدار دیرگیر کننده بتن باید به بتن اضافه شود؟

مقدار دیرگیر کننده بتنی که به بتن اضافه می‌شود، به ویژگی‌های بتن و نوع دیرگیر کننده بستگی دارد. در عمل، مقدار دیرگیر کننده بتنی که به بتن اضافه می‌شود، بین ۱ تا ۵ درصد از وزن سیمان موجود در بتن است.

به عنوان مثال، اگر در یک مخلوط بتنی، ۳۰۰ کیلوگرم سیمان وجود داشته باشد، می‌توانید بین ۳ تا ۱۵ کیلوگرم دیرگیر کننده بتن به مخلوط اضافه کنید. با این حال، برای دقیق‌تر تعیین مقدار دیرگیر کننده بتن، بهتر است به دستورالعمل تولید کننده و یا مهندس مشاور مربوطه مراجعه کنید.

 

مزایای دیرگیر کننده‌ بتن

اضافه کردن دیرگیر کننده بتن به مخلوط بتن می‌تواند به افزایش خصوصیات بتن کمک کند و مزایای زیر را داشته باشد:

  1. افزایش مقاومت بتن: دیرگیر کننده بتن می‌تواند به افزایش مقاومت فشاری، خمشی و کششی بتن کمک کند و بتن را در برابر فشار، خمش و کشش قوی‌تر کند.
  2. بهبود چسبندگی بین بتن و فولاد: دیرگیر کننده بتن می‌تواند به بهبود چسبندگی بین بتن و فولاد، به ویژه در سازه‌های فولادی کمک کند.
  3. کاهش نفوذپذیری: دیرگیر کننده بتن می‌تواند به کاهش نفوذپذیری بتن و جلوگیری از نفوذ آب، گازها و مواد آلوده به داخل بتن کمک کند.
  4. بهبود مقاومت بتن در برابر خوردگی: دیرگیر کننده بتن می‌تواند به بهبود مقاومت بتن در برابر خوردگی و سایر عوامل آلودگی کمک کند.
  5. افزایش عمر مفید سازه‌ها: با افزایش مقاومت و کاهش نفوذپذیری بتن، دیرگیر کننده بتن می‌تواند به افزایش عمر مفید سازه‌ها کمک کند.
  6. افزایش سرعت ساخت: با افزودن دیرگیر کننده بتن به مخلوط بتن، زمان خشک شدن بتن کاهش می‌یابد و سرعت ساخت سازه‌ها افزایش می‌یابد.

بنابراین، دیرگیر کننده بتن یک افزودنی مفید واقع می‌شود که به بهبود خصوصیات بتن و افزایش مقاومت و عمر مفید سازه‌ها کمک می‌کند․

معایب دیرگیر کننده‌ بتن

استفاده از دیرگیر کننده بتن همراه با معایب زیر است:

  1. افزایش هزینه: استفاده از دیرگیر کننده بتن می‌تواند هزینه ساخت سازه‌ها را افزایش دهد، زیرا دیرگیر کننده بتن هزینه بیشتری نسبت به سیمان دارد.
  2. تأخیر در زمان تحویل سازه: استفاده از دیرگیر کننده بتن ممکن است باعث تأخیر در زمان تحویل سازه شود، زیرا زمان تنظیم و خشک شدن بتن با دیرگیر کننده بتن بیشتر است.
  3. افزایش حجم: اضافه کردن دیرگیر کننده بتن به مخلوط بتن ممکن است باعث افزایش حجم بتن شود، که می‌تواند باعث ایجاد مشکلات در سازه شود.
  4. نیاز به دقت بیشتر در تنظیم مخلوط بتن: استفاده از دیرگیر کننده بتن نیازمند دقت بیشتر در تنظیم مخلوط بتن است، زیرا مقدار زیادی دیرگیر کننده بتن ممکن است باعث ایجاد مشکلات در خصوصیات بتن شود.
  5. احتمال ایجاد ترک‌های سطحی: در برخی موارد، استفاده از دیرگیر کننده بتن ممکن است باعث ایجاد ترک‌های سطحی در بتن شود، که ممکن است باعث کاهش زیبایی و قابلیت تحمل بتن شود.
  6. احتمال کاهش کارایی دیرگیر کننده بتن: استفاده بیش از حد از دیرگیر کننده بتن ممکن است باعث کاهش کارایی آن شود و به جای بهبود خصوصیات بتن، باعث کاهش آن شود.

بنابراین، در استفاده از دیرگیر کننده بتن باید معایب و مزایای آن را با هم مقایسه کرد و تصمیم گیری منطقی انجام داد․

 

کاربردهای دیرگیر کننده بتن

دیرگیر کننده بتن به عنوان یک افزودنی مهم در صنعت ساختمانی و سازه‌های عمرانی استفاده می‌شود. برخی از کاربردهای دیرگیر کننده بتن عبارتند از:

  1. ساخت سازه‌های بتنی: دیرگیر کننده بتن در ساخت سازه‌های بتنی، مانند پل‌ها، تونل‌ها، ساختمان‌ها و سد‌ها استفاده می‌شود. با اضافه کردن دیرگیر کننده بتن به مخلوط بتن، مقاومت و عمر مفید سازه‌ها افزایش می‌یابد.
  2. ریزسازی بتن: دیرگیر کننده بتن به عنوان یک افزودنی در ریزسازی بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد آن را در ساخت بتن‌های ریز، مانند بتن‌های با روانی بالا، بتن‌های خودتراکم، بتن‌های سبک و بتن‌های اسفالتی مفید می‌سازد.
  3. تعمیر و نگهداری سازه‌های بتنی: دیرگیر کننده بتن به عنوان یک ماده تعمیر و نگهداری مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اضافه کردن دیرگیر کننده بتن به مخلوط بتن، می‌توان سازه‌های بتنی را تعمیر و تقویت کرد.
  4. ساخت محوطه‌های ورزشی: دیرگیر کننده بتن به عنوان یک ماده قوی و مقاوم در ساخت محوطه‌های ورزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد، مانند زمین‌های ورزشی، میدان‌های چمن مصنوعی و میدان‌های تنیس.
  5. ساخت محصولات بتنی: دیرگیر کننده بتن به عنوان یک ماده در تولید محصولات بتنی مورد استفاده قرار می‌گیرد، مانند تیرچه و بلوک بتنی.
  6. ساختمان‌های پیش‌ساخته: دیرگیر کننده بتن در ساختمان‌های پیش‌ساخته مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اضافه کردن دیرگیر کننده بتن به مخلوط بتن، می‌توان مقاومت و کیفیت بتن را بهبود داد.

بنابراین، دیرگیر کننده بتن به عنوان یکی از افزودنی های مهم در صنعت ساختمانی می‌تواند در بسیاری از کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

 

آیا دیرگیر کننده بتن می‌تواند در ساخت پل‌های ریلی مورد استفاده قرار بگیرد؟

بله، دیرگیر کننده بتن می‌تواند در ساخت پل‌های ریلی مورد استفاده قرار بگیرد. در واقع، استفاده از دیرگیر کننده بتن در پل‌های ریلی می‌تواند بهبود قابل توجهی در خصوصیات بتن و عمر مفید پل داشته باشد.

پل‌های ریلی با مشکلات خاصی مواجه هستند، به خصوص در مواجهه با شرایط نامساعد آب و هوایی و شرایط رطوبتی. استفاده از دیرگیر کننده بتن، می‌تواند باعث افزایش مقاومت بتن در برابر آب و رطوبت شود و عمر مفید پل را افزایش دهد.

علاوه بر این، دیرگیر کننده بتن می‌تواند به عنوان یک ماده تقویت کننده در ساخت پل‌های ریلی مورد استفاده قرار گیرد. با اضافه کردن دیرگیر کننده بتن به مخلوط بتن، می‌توان مقاومت بتن را در برابر ضربه و لرزش‌های ناشی از عبور قطارها افزایش داد.

به طور کلی، استفاده از دیرگیر کننده بتن در ساخت پل‌های ریلی می‌تواند باعث افزایش مقاومت، عمر مفید و کارایی این سازه‌ها شود. با این حال، برای استفاده از دیرگیر کننده بتن در ساخت پل‌های ریلی، باید به مشکلات خاص این نوع سازه توجه کرد و مطابق با شرایط و نیازهای پل، مخلوط بتن مناسبی با دیرگیر کننده بتن طراحی کرد.

 

دسته بندی دیرگیر کننده بتن

دیرگیر بتن به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: دیرگیر بتن پلیمری و دیرگیر بتن معدنی.

  1. دیرگیر بتن پلیمری: این نوع دیرگیر بتن شامل پلیمرهای اکریلیک، اپوکسی و پلی‌اورتان می‌باشد. دیرگیر بتن پلیمری، به دلیل خصوصیات مانند مقاومت بالا در برابر رطوبت، خوردگی و شیمیایی، مانع از نفوذ آب و مواد آلودگی و بهبود مقاومت سطح بتن استفاده می‌شود.

  2. دیرگیر بتن معدنی: این نوع دیرگیر بتن شامل سیلیس فوم، زئولیت، فلای‌اش و پوزولان‌ها می‌باشد. دیرگیر بتن معدنی، به دلیل خصوصیاتی مانند خاصیت پوزولانی، قابلیت جذب آب و کاهش حساسیت بتن در برابر تغییرات دمایی، برای افزایش مقاومت بتن در برابر خوردگی و بهبود مقاومت سطح بتن استفاده می‌شود.

به طور کلی، دیرگیر بتن به دلیل خصوصیاتی مانند مقاومت بالا در برابر خوردگی و آب، افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن، بهبود مقاومت سطح بتن و افزایش عمر مفید سازه‌های بتنی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

دیرگیر کننده بتن پلیمری

دیرگیر بتن پلیمری یک نوع دیرگیر بتن است که شامل پلیمرهای اکریلیک، اپوکسی و پلی‌اورتان می‌باشد. این نوع دیرگیر بتن به دلیل خصوصیاتی مانند مقاومت بالا در برابر رطوبت، خوردگی و شیمیایی، مانع از نفوذ آب و مواد آلودگی و بهبود مقاومت سطح بتن استفاده می‌شود.

دیرگیر بتن پلیمری به عنوان یک ماده کنترل کننده نفوذ مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اضافه کردن دیرگیر بتن پلیمری به مخلوط بتن، مقاومت بتن در برابر نفوذ آب و مواد آلودگی، مانند نفت و گاز، افزایش می‌یابد. همچنین، دیرگیر بتن پلیمری به عنوان یک ماده محافظ سطح بتن و عایق حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به طور خاص، دیرگیر بتن پلیمری در ساخت سازه‌هایی که با شرایط نامساعد آب و هوایی، مانند پل‌های ریلی، روبرو هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از دیرگیر بتن پلیمری، می‌توان مقاومت بتن در برابر خوردگی و تأثیرات آب و هوا را بهبود داد و عمر مفید سازه را افزایش داد.

به طور کلی، دیرگیر بتن پلیمری به دلیل خصوصیاتی مانند مقاومت بالا در برابر خوردگی و آب، افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن، بهبود مقاومت سطح بتن و افزایش عمر مفید سازه‌های بتنی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

دیرگیر کننده بتن معدنی

دیرگیر بتن معدنی یک نوع دیرگیر بتن است که شامل سیلیس فوم، زئولیت، فلای‌اش و پوزولان‌ها می‌باشد. این نوع دیرگیر بتن به دلیل خصوصیاتی مانند خاصیت پوزولانی، قابلیت جذب آب و کاهش حساسیت بتن در برابر تغییرات دمایی، برای افزایش مقاومت بتن در برابر خوردگی و بهبود مقاومت سطح بتن استفاده می‌شود.

دیرگیر بتن معدنی به عنوان یک ماده کنترل کننده نفوذ و ماده تقویت کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اضافه کردن دیرگیر بتن معدنی به مخلوط بتن، می‌توان مقاومت بتن در برابر خوردگی و تأثیرات شیمیایی، آب و هوا و نفوذ آب و مواد آلودگی را بهبود داد. همچنین، دیرگیر بتن معدنی به عنوان یک ماده تقویت کننده در ساخت سازه‌های بتنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اضافه کردن دیرگیر بتن معدنی به مخلوط بتن، می‌توان مقاومت بتن در برابر ضربه و لرزش‌های ناشی از عبور قطارها و وسایل نقلیه دیگر، را افزایش داد.

به طور خاص، دیرگیر بتن معدنی در ساخت سازه‌هایی که با شرایط نامساعد آب و هوایی و شرایط خوردگی روبرو هستند، مانند پل‌های ریلی، بارگذاری شده با نمک و ترافیک سنگین، مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از دیرگیر بتن معدنی، می‌توان مقاومت بتن در برابر خوردگی و تأثیرات آب و هوا را بهبود داد و عمر مفید سازه را افزایش داد.

به طور کلی، دیرگیر بتن معدنی به دلیل خصوصیاتی مانند مقاومت بالا در برابر خوردگی و آب، افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن، بهبود مقاومت سطح بتن و افزایش عمر مفید سازه‌های بتنی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

مراحل تولید دیرگیر بتن

مراحل تولید دیرگیر بتن به دو بخش تولید دیرگیر و افزودن آن به بتن تقسیم می‌شود:

1.تولید دیرگیر: برای تولید دیرگیر بتن، ابتدا مواد اولیه مانند پلیمرها، سیلیس فوم، زئولیت، فلای‌اش و پوزولان‌ها، با توجه به نوع دیرگیر بتن مورد نظر، در دستگاه‌های مخصوصی مانند خشک‌کن‌ها و آسیاب‌ها، خرد و آسیاب می‌شوند. سپس، با مخلوط کردن مواد با هم، دیرگیر بتن تولید می‌شود.

 

2.افزودن دیرگیر به بتن: در این مرحله، دیرگیر بتن به مخلوط بتن اضافه می‌شود. برای این کار، مقدار دیرگیر بتن مورد نیاز به مخلوط بتن اضافه می‌شود و سپس تمام مواد به هم مخلوط می‌شوند. در این مرحله، دیرگیر بتن می‌تواند بصورت پودری یا مایع اضافه شود.

در نهایت، پس از مخلوط کردن دیرگیر بتن با بتن، مخلوط بتن به شکل معمول برای ساخت سازه‌های بتنی استفاده می‌شود. به طور کلی، مراحل تولید دیرگیر بتن بسته به نوع دیرگیر بتن مورد استفاده، ممکن است متفاوت باشد. علاوه بر این، مقدار دیرگیر بتن مورد نیاز برای هر نوع سازه بتنی متفاوت است و باید با توجه به ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی بتن مورد استفاده تعیین شود.

 

محصولات دیرگیر کننده‌ بتن پارسمان شیمی

گروه محصولات دیرسخت شونده یا دیرگیر‌ کننده‌ بتن پارسمان شیمی با کنترل زمان گیرش و ایجاد کارایی موجب بهبود مشخصات مکانیکی بتن می‌شود.

دیرگیرکننده‌ها با ایجاد تاخیر کنترل‌شده در گیرش ملات و بتن و جلوگیری از سفت شدگی آن سبب سهولت در بتن ریزی و پرداخت سطوح می‌گردد. استفاده از دیرگیرکننده‌ها برای بتن‌ریزی در شرایط دمایی گرم، بتن‌ریزی حجیم و حمل و یا نگهداری بتن تازه در زمان طولانی توصیه می‌شود. مواد افزودنی دیرگیر کننده‌ بتن، مواد آلی و یا ترکیبی از مواد آلی و معدنی هستند که برای حفظ کارایی بتن و یا ملات تازه به مخلوط اضافه می‌شوند. رعایت دقیق دستورالعمل‌های اجرایی و دقت در اندازه‌گیری مقادیر مصرفی از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا همواره خطر عدم گیرش ناشی از مصرف بیش از اندازه افزودنی‌های دیرگیر کننده وجود دارد.

این افزودنی‌های بتن روند کسب مقاومت‌های مکانیکی کوتاه مدت بتن را به تاخیر انداخته اما پس از عمرهای 5 و 7 روزه رشد مقاومت جبران شده و در اغلب موارد تاخیر در روند گیرش باعث حصول نتایج مقاومتی بهتر و تولید محصولاتی با تخلخل کمتر نسبت به نمونه‌های فاقد افزودنی‌های بتن می‌گردد.

محصولات افزودنی دیرگیر کننده بتن® ParsmanChemical
R-200

دیرگیر کننده بتن با خاصیت افزایش مقاومت بلند مدت

R-201

دیرگیر کننده قوی با خاصیت تاخیر در گیرش بتن