سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

بتن مسلح یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی مدرن است. می‌توان گفت بتن “سنگ مصنوعی” است که از اختلاط سیمان، ماسه و سنگدانه‌ها با آب به‌دست می‌آید. بتن تازه را می‌توان تقریباً به هر شکلی قالب‌گیری کرد که یک مزیت ذاتی نسبت به سایر مواد است. بتن پس از اختراع سیمان پرتلند در قرن 19 بسیار محبوب شد. با این‌حال، مقاومت کششی محدود آن مانع استفاده گسترده آن در ساخت و ساز ساختمان شد. برای غلبه بر این ضعف، میله‌های فولادی را در بتن تعبیه می‌کنند تا یک ماده مرکب به نام بتن مسلح را تشکیل دهد.

پیشرفت در طراحی و ساخت بتن مسلح مدرن توسط مهندسان اروپایی در اواخر قرن نوزدهم آغاز شد. در حال حاضر، بتن مسلح به‌طور گسترده در طیف گسترده‌ای از کاربردهای مهندسی (مانند ساختمان‌ها، پل‌ها، سدها) استفاده می‌شود. استفاده جهانی از ساخت و ساز با بتن مسلح ناشی از در دسترس بودن گسترده فولاد برای تقویت کردن بتن و همچنین مواد تشکیل‌دهنده بتن است. برخلاف فولاد، تولید بتن نیازی به کارخانه‌های گران قیمت ندارد. با این‌حال، ساخت و ساز بتنی به سطح معینی از فناوری، تخصص و مهارت، به‌ویژه در این زمینه در حین ساخت، نیاز دارد. در برخی موارد، خانه‌های تک‌خانواره یا ساختمان‌های مسکونی کوتاه مرتبه بدون هیچ‌گونه کمک مهندسی ساخته می‌شوند.

استفاده گسترده از بتن مسلح در ساخت و ساز، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، به‌دلیل هزینه نسبتاً پایین آن در مقایسه با سایر مصالح مانند فولاد می‌باشد. هزینه ساخت و ساز با منطقه تغییر می‌کند و به شدت به عملکرد محلی بستگی دارد.

به‌عنوان مثال، یک متر مربع از  یک ساختمان مسکونی معمولی ساخته شده با بتن مسلح تقریباً 100 دلار آمریکا در هر مترمربع در هند، 250 دلار آمریکا در هر مترمربع در ترکیه و 500 دلار آمریکا در هر مترمربع در ایتالیا هزینه دارد.

با رشد سریع جمعیت شهری هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای صنعتی، بتن مسلح به ماده انتخابی برای ساخت و سازهای مسکونی تبدیل شده است. متاسفانه در بسیاری از موارد تخصص لازم در طراحی و ساخت وجود ندارد. کاربردهای طراحی از ساختمان‌های تک‌خانواره در کشورهایی مانند الجزایر و کلمبیا تا ساختمان‌های بلند در شیلی، کانادا، ترکیه و چین را شامل می‌شود (شکل 1).

اغلب، در مناطقی با خطر لرزه‌ای بالا، مانند آمریکای لاتین، جنوب اروپا، شمال آفریقا، خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی ساخت و ساز با بتن مسلح انجام می‌شود. 

سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                               شکل 1: ساختمان مسکونی معمولی در ترکیه با قاب بتن مسلح


ساختمان‌هایی با قاب بتن مسلح

قاب‌های بتن مسلح (RC) از عناصر افقی (تیرها) و عناصر عمودی (ستون‌ها) تشکیل شده‌اند که توسط اتصالات صلب به‌هم متصل شده‌اند.

این سازه‌ها به‌صورت یکپارچه قالب‌گیری می‌شوند، یعنی تیرها و ستون‌ها در یک عملیات واحد قالب‌گیری می‌شوند تا هماهنگ عمل کنند. قاب‌های RC مقاومت در برابر بارهای ثقلی و جانبی را از طریق خمش در تیرها و ستون‌ها ایجاد می‌کنند (شکل 2).

چندین نوع فرعی از ساخت قاب بتن مسلح وجود دارد:

  • قاب‌های RC شکل‌ناپذیر با/بدون دیواره‌های میانقاب
  • قاب‌های RC شکل‌ناپذیر با دیواره‌های میانقاب مسلح
  • قاب‌های RC داکتیل (شکل‌پذیر) با/بدون دیواره‌های میانقاب

سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                                شکل 2: پلان یک ساختمان معمولی با قاب RC در احمدآباد،هند


به بخشی که در زلزله 2001 بوج، فرو ریخت توجه کنید.

رایج‌ترین نوع قاب RC با دیواره‌های میانقاب بنایی است (شکل 3). این ساخت و ساز هنوز هم در بسیاری از نقاط جهان به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه به‌طور گسترده انجام می‌شود. این ساخت و ساز تقریباً 75٪ از سهم ساختمان‌سازی در ترکیه، حدود 60٪ در کلمبیا و بیش از 30٪ در یونان را شامل می‌شود. قاب‌های RC با دیواره‌های میانقاب بتنی که به‌عنوان سیستم‌های دوگانه نیز شناخته می‌شوند، در مناطق زلزله‌خیز بسیار رایج هستند.

الزامات و مقررات مربوط به طراحی و جزئیات ساختمان‌های قاب RC در مناطق لرزه‌ای در اوایل دهه 1970 به‌طور قابل‌توجهی تغییر کرد. الزامات اولیه بر مقاومت متمرکز بودند – یعنی بر تامین مقاومت کافی در اعضای سازه برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی لرزه‌ای متمرکز هستند.

با این‌‌حال، بر اساس شواهد تحقیقاتی و درس‌های آموخته شده از زلزله اوایل دهه 1970، الزامات و مقررات بیشتر بر تناسب و جزئیات تیرها، ستون‌ها و اتصالات با هدف دستیابی به مقدار معینی از شکل‌پذیری علاوه بر مقاومت مورد نیاز متمرکز شده است.

شکل‌پذیری یکی از ویژگی‌های کلیدی مورد نیاز برای رفتار لرزه‌ای مطلوب سازه‌های ساختمانی است. می‌توان آن را به‌عنوان توانایی یک ماده برای کشش (تغییر شکل) قابل‌توجه قبل از شکست تعریف کرد. فولاد (و برخی فلزات دیگر) رفتار انعطاف‌پذیری از خود نشان می‌دهند. به‌عنوان مثال، یک گیره کاغذ فلزی را می‌توان بدون شکستن به جلو و عقب خم کرد. با این‌حال، مواد دیگر شکننده هستند (برعکس شکل‌پذیری). یک تکه گچ به‌محض اینکه بخواهیم آن را خم کنیم می‌شکند. در بتن مسلح، بتن مانند گچ عمل می‌کند، در حالی که آرماتورهای فولادی مانند یک گیره کاغذ عمل می‌کنند. بنابراین آرماتورهای فولادی نقش کلیدی در تضمین رفتار شکل‌پذیر سازه‌های بتن مسلح (آرمه) در زلزله دارند.

لینکمقاله مرتبط:  مقاومت در برابر خوردگی در سازه های بتنی مسلح

مهندسان زلزله زمان قابل‌توجهی را برای تلاش صرف می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که میزان و توزیع آرماتورهای فولادی برای یک طراحی خاص کافی است یا خیر. آن قسمت از طراحی لرزه‌ای را جزئیات لرزه‌ای یا گاهی هنر دیتیل‌سازی می‌نامند. اصول و قواعد جزئیات لرزه‌ای سازه‌های بتن آرمه در طول زمان پدیدار شده‌اند و عمدتاً در مقررات لرزه‌ای قوانین ساختمان منعکس می‌شود. بنابراین، قاب‌های بتنی انعطاف‌ناپذیر (شکل‌ناپذیر) قبل از سال 1970، اگرچه اغلب برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی طراحی می‌شدند، امّا مقررات جزئیات لرزه‌ای انعطاف‌پذیر مدرن را در بر نداشتند.

در نتیجه، نقص‌های اصلی لرزه‌ای ساخت قاب بتنی قبل از دهه 1970 شامل:

  • جزئیات ناکافی ستون. دو مشکل اصلی جزئیات شامل اتصالات ناکافی وصله پوششی برای تقویت خمشی اصلی و عدم وجود آرماتور عرضی کافی (مهاربندی) در ستون می باشد (شکل 4). به‌عنوان مثال، اتصالات لبه ستون معمولاً درست بالاتر از سطح کف در ناحیه تنش‌های زیاد قرار می‌گرفتند. به‌علاوه، اتصالات ستون‌ها معمولاً خیلی کوتاه بودند، اغلب به‌ترتیب قطرهای 30 بار یا کمتر، و معمولاً با اتصالات ستون‌ها با فاصله نزدیک (بر اساس الزامات مدرن) محدود نمی‌شدند.
  • عدم رویکرد طراحی ستون قوی/تیر ضعیف. رویکرد طراحی ظرفیت در طراحی تقویت خمشی تیر رعایت نشده بود، زیرا تیرها به‌طور کلی برای نیروهای که در الزامات و مقررات بیان شده است، طراحی شده بودند. اثرات رفتار پس از تسلیم (پسا تسلیم) در نظر گرفته نشده بود، بنابراین احتمال شکست برشی نامطلوب در تیرها یا ستون‌ها افزایش می‌یابد. شکست برشی (گسیختگی برشی) نسبتاً شکننده و ناگهانی است و باید در سازه‌های بتن مسلح واقع در مناطق لرزه‌خیز اجتناب شود.
  • لنگر ناکافی تقویت تیر. میلگردهای تقویت‌کننده بالایی در تیرها اغلب در فاصله 6 تا 8 فوتی از صفحه ستون خاتمه می‌یافتند، در حالی که میلگردهای پایینی معمولاً در سطح ستون نگهدارنده قطع می‌شدند یا فقط با یک اتصال پوششی کوتاه در مرکز ستون تامین می‌شدند.
  • فاصله بیش از حد تیر اتصال. فاصله تیرهای اتصال در تیرها و ستون‌ها بر اساس استانداردهای امروزی بسیار بزرگ بود. اتصالات ستون اغلب از یک حلقه منفرد با قلاب‌های 90 درجه تشکیل می‌شد که در مرکز آن بین 12 تا 18 اینچ فاصله داشتند. تیر اتصال‌های امروزی به‌طور کلی به قلاب‌های 135 درجه برای اطمینان از محصور شدن کافی نیاز دارند. اتصالات تیر، که اغلب فقط برای نیروی برشی گرانشی مناسب بودند، در نزدیکی سطح ستون قرار می‌گرفتند، امّا به‌طور وسیعی از هم فاصله داشتند یا حتی در سرتاسر ناحیه دهانه میانی تیر قطع شده‌اند.
  • اتصالات نامناسب و ناکافی تیر/ستون. فقدان اتصالات در اتصال تیر/ستون باعث ایجاد یک ناحیه ضعیف و مکانیزم شکست احتمالی در مفصل می‌شود.

سازه قاب بتن مسلح (آرمه)                                                           شکل 3: ساخت قاب RC با میانقاب‌های بلوک سفالی بنایی در الجزایر


سازه قاب بتن مسلح (آرمه)                                           شکل 4: مشخصات و جزئیات ساخت و ساز با قاب RC انعطاف‌ناپذیر (شکل‌ناپذیر) در تایوان

 

عملکرد لرزه ای

عملکرد ساخت قاب RC در برابر زلزله به خوبی مستند شده است.

الگوهای آسیب و گسیختگی در قاب‌های بتن آرمه در طول زلزله 1971 سن فرناندو (کالیفرنیا) به‌طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است.

چندین زمین‌لرزه مخرب در دهه‌های گذشته از جمله زلزله 1999 آتن (یونان)، زمین‌لرزه‌های 1999 ازمیت و دوزچه (ترکیه)، زمین‌لرزه چی‌چی (تایوان) 1999، زلزله 2001 بوج (هند) و زلزله 2003 بومردس (الجزایر) خسارت قابل‌توجهی به ساختمان‌هایی ساخته شده با قاب RC وارد کرده است.

این زمین‌لرزه‌ها الگوهای زیر را از آسیب‌ها و خرابی‌ها در ساخت وساز با قاب RC نشان داده است:

  • شکست برشی و شکست خردشدگی بتن در ستون‌های بتنی. این موراد نامطلوب‌ترین حالت‌های انعطاف‌ناپذیر شکست هستند (شکل 5). این رفتار می‌تواند منجر به از بین رفتن ظرفیت باربری گرانشی در ستون‌ها و به‌طور بالقوه فروریختن کلی ساختمان شود.
 

سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                               شکل 5: شکست برشی ستون بتن مسلح در زلزله 2001 بوج – هند


  • طراحی جزئی شکل‌پذیر و جزئیات. سیستم‌هایی که برخی رفتار تسلیم (محدود) را نشان می‌دهند، در نهایت می‌توانند مکانیسم‌های فروریختگی خطرناکی را در نتیجه کاهش سختی یا استحکام در بخش‌هایی بدون جزئیات شکل‌پذیر (انعطاف‌پذیر)، ایجاد کنند.
  • نقص‌های طراحی مفهومی. این شامل نقص‌هایی مانند مسیر انتقال نیرو ناقص و نقص‌های طراحی نقشه‌های معماری مانند نامنظمی‌های عمودی و/یا افقی در پلان، می‌باشد. ویژگی‌های معماری نقش مهمی در عملکرد ساختمان‌های قاب RC دارند.
  • مقاومت نسبی ستون/تیر نامناسب. این می‌تواند منجر به شکست تک‌تک اعضا و اتصالات شود که مکانیزم “تیر ضعیف – ستون قوی” را ایجاد می‌کند.
  • جزئیات ناکافی تقویت کننده.
  • اثرات طبقه نرم. در بسیاری از کاربردها، ملاحظات معماری منجر به زیاد شدن ارتفاع طبقه اوّل می‌شود که به‌دلیل تغییر شدید در سختی بین طبقات مجاور ، باعث ایجاد طبقه نرم می‌شود (شکل 6). وجود یک طبقه نرم منجر به تغییر مکان یا رانش متمرکز بیش از حد می‌شود که باعث آسیب شدید یا فروریختن طبقه در هنگام زلزله شدید می‌شود (شکل 7). یک مورد معمول دیگر از طبقه نرم زمانی رخ می‌دهد که طبقه اوّل برای انجام یک کار تجاری (مانند فروشگاه‌ها) یا به‌عنوان یک گاراژ پارکینگ (بسیار رایج در ترکیه، هند و قبرس)، بازشو زیاد داشته باشد و به‌عبارتی باز بماند (یعنی بدون پر کردن باقی‌بماند) در حالی که طبقات بالا با دیوارهای بنایی تقویت نشده پر شده باشد. یک مورد نسبتاً نادر که منجر به تغییر شکل‌های موضعی و متمرکز مشابه مکانیسم طبقه نرم می‌شود، این است که استحکام و مقاومت دو طبقه مجاور به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشد (طبقه ضعیف).
  • اثرات ستون کوتاه. شکست ستون کوتاه یا محصور به‌دلیل مهار نسبی ستون‌ها رخ می‌دهد که به نوبه خود در معرض تنش‌های برشی بالا قرار می‌گیرند و اگر قادر به مقاومت در برابر این تنش‌ها نباشند در برش شکست می‌خورند.
 

سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                                                        شکل 6: مکانیسم طبقه نرم


سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                     شکل 7: فروریختن ساختمان به‌دلیل مکانیسم طبقه نرم در زلزله بومردس 2003


در برخی موارد، عملکرد لرزه‌ای ساختمان‌های ساخته شده با قاب RC بسیار ضعیف بوده است، حتی زمانی که در معرض زمین لرزه‌هایی که از نظر شدت، زیر سطح طراحی تعیین شده توسط الزامات و مقررات مقرر قرار    می‌گیرند. یکی از دلایل اساسی این مشکل، عدم وجود مکانیزم موثر برای اجرای الزامات و مقررات در برخی کشورها است. این نقص در نظارت دولتی به عوامل متعددی، مانند فقدان کنترل و نظارت فنی، مشکلات در چارچوب قانونی، حق‌الزحمه پایین مهندسی، و شیوه‌های نادرست ساخت و ساز منطقه‌ای، مرتبط است. هنگامی که یک یا چند عامل از این قبیل در حین ساخت وجود داشته باشد، سازه ساخته شده با بسیاری از جنبه‌های طراحی مطابقت نخواهد داشت. در نتیجه، مقاومت لرزه‌ای آن ناکافی می‌شود و در نتیجه زمانی که تحت بارهای کمتر از سطوح تعیین‌شده در الزامات، قرار می‌گیرد آسیب یا شکست غیرقابل پیش‌بینی ایجاد می‌شود.

نقص‌های کلیدی شناسایی شده در ساخت و ساز با قاب RC شامل موارد زیر است:

  • تغییر اندازه اعضا از مشخصات فنی در نقشه‌های طراحی در مرحله ساخت و ساز
  • عدم انطباق جزئیات کار با نقشه‌های طراحی
  • کیفیت پایین مصالح ساختمانی و طراحی نامناسب مخلوط بتن
  • ایجاد تغییرات در سیستم سازه‌ای با افزودن/حذف اجزا بدون نظارت مهندسی
  • کاهش میزان آرماتورهای فولادی نسبت به مشخصات طراحی
  • عملکرد ضعیف ساخت و ساز

بهسازی و مقاوم‌‌سازی لرزه‌ای

با تجربیات بسیار زیاد و داده‌های موجود در مورد عملکرد سازه‌های قاب RC در برابر زلزله، نقص‌های آنها به‌خوبی شناخته شده است و در برخی موارد با دقت معقولی قابل شناسایی است. روش‌های ارزیابی لرزه‌ای در حال‌حاضر به خوبی محرز شده است. در بسیاری از مناطق با خطر لرزه‌ای بالا، سازه‌های بتن مسلح موجود در حال ارزیابی و در صورت نامناسب بودن و عدم داشتن مقاومت لازم، مقاوم‌سازی می‌شوند. حجم وسیعی از تحقیقات به‌سمت توسعه تکنیک‌های مقاوم‌سازی لرزه‌ای قابل اجرا در سازه‌های قاب RC هدایت شده است.

مقاومت در برابر زلزله در سازه‌های قاب RC را می‌توان با یکی از روش‌های زیر افزایش داد:

  • تقویت اجزاء، مانند ستون‌ها و تیرها، با ژاکت‌های بتنی، فولادی یا الیافی (شکل 8).
  • افزایش ظرفیت کلی سیستم سازه با نصب دیوارهای میانقاب بتنی جدید یا بادبندهای فولادی.

نصب دیوارهای میانقاب بتن مسلح جدید (شکل 9) همراه با ژاکت‌بندی (غلاف‌بندی) ستون‌ها برای افزایش مقاومت سازه موجود، متداول‌ترین اقدام بهسازی می‌باشد. این دیوارهای جدید به گونه‌ای تقویت شده‌اند که هماهنگ با سازه موجود عمل کنند. با این‌حال، جزئیات دقیق و انتخاب مواد مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که اتصال بین سازه جدید و موجود تحت بارهای زلزله موثر خواهد بود.


سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                                        شکل 8: پوشش اعضای قاب RC با ژاکت‌های بتنی


سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                                 شکل 9: تصویر تقویت لرزه ای با افزودن دیوارهای پرکننده RC


یک روش جایگزین که اخیراً برای قاب‌های RC با دیوارهای پرکننده بنایی تقویت‌نشده ایجاد شده است، استفاده از پلیمرهای تقویت‌شده با فیبر کربن (CFRP) است، که بر روی دیوارهای پرکننده بنایی تقویت‌نشده موجود (شکل 10) برای افزایش ظرفیت بار جانبی کلی اعمال می‌شود. اگرچه هزینه آن بیشتر است، امّا این روش در مقایسه با نصب دیوارهای بتنی جدید آسان و سریع‌تر است.

سازه قاب بتن مسلح (آرمه)

                                                                       شکل 10: مقاوم‌سازی قاب RC پر شده با آجر با CFRP

M.Gh.    

  • Applied Technology Council (ATC), 1996. Seismic Evaluation and Retrofit of Concrete
    Vol.1, Report No. SSC 96-01, (ATC-40).
  • Ozcebe, G., Ersoy, U., Tankut, T,, Akyuz, U., and Erduran, E., 2004. Rehabilitation of
    existing RC structures using CFRP fabrics. Proceedings of the 13th World Conference on
    Earthquake Engineering, Vancouver, Canada, Paper No. 1393.

نویسنده مقاله: احمد یاکوت، دانشگاه فنی خاورمیانه، ترکیه