سازه های بتنی یکپارچه

سازه های بتنی یکپارچه یکی از نوآورانه ترین اشکال ساخت و ساز بتن است که امروزه در دسترس شرکت ها قرار گرفته است.

در برخی شرایط، ساخت بتنی یکپارچه شکل بسیار جذابی از ساخت و ساز است که می تواند کار را سریعتر از روش های دیگر انجام دهد. همانطور که خدمات ساخت و ساز بتنی را در نظر می گیرید، درباره تاریخچه ساخت و ساز بتن یکپارچه به همراه مزایا و معایب آن بیشتر بررسی میکنیم.

 

ساختن سازه‌های بتنی یکپارچه روشی است که در آن دیوا‌رها و دال‌ها با هم ساخته می‌شوند. در این روش بتن سیمانی تازه در سیستم قالب آلومینیومی سبک که دارای میلگردهای تقویتی برای دستیابی به استحکام لازم می‌باشد، ریخته می شود. از آنجایی که دیوارها و اسلب‌ها یکباره قرار داده می‌شوند، عملیات بسیار سریع است.

سازه بتنی یکپارچه چیست؟

معماری یکپارچه به نوعی ساختمان اطلاق می‌شود که از یک تکه مصالح ریخته‌گری، کنده‌برداری یا کنده‌کاری شده است. از نظر تاریخی، ساختمان های یکپارچه با کنده کاری اتاق ها و سایر ویژگی ها در صخره ها ساخته می شدند. ساخت بتنی یکپارچه شبیه معماری یکپارچه است. به طور خاص، به ساختاری اطلاق می شود که از بتن تشکیل شده که همه اجزای آن را در یک زمان ساخته شده باشد.

ساخت و ساز بتن یکپارچه در مقابل. ساخت و ساز گام به گام

ساخت و ساز گام به گام رایج‌ترین نوع روش ساخت است. یک پروژه ساخت و ساز گام به گام در مراحل متمایز تکمیل می‌شود و نه یکباره. در مقابل، ساخت و ساز بتن یکپارچه به یک فرآیند ساخت و ساز اشاره دارد که در یک زمان کامل شده است. از آنجایی که ساخت بتن یکپارچه بیشتر در فونداسیون‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، در ادامه دو روش مختلف پی‌سازی را با هم مقایسه می‌کنیم.

اجرای مرحله به مرحله

پایه های بتنی سنتی بر ساخت و ساز پلکانی تکیه دارند. این فرآیند دارای سه بخش اصلی است:

  • انتقال بار به خاک زیرین
  • دیوارهای پی
  • ریختن دال
ساخت و ساز بتن یکپارچه در مقابل. ساخت و ساز گام به گام

اجرای یکپارچه

سازه یکپارچه برای دال‌های فونداسیون یکی از رایج‌ترین جایگزین‌ها برای پی‌های پله‌ای است. دال‌های یکپارچه به‌جای اینکه فونداسیون را به چند قطعه تقسیم کنند، دال بتنی و پایه‌های فونداسیون را در یک آیتم ترکیب می‌کنند. در این روش اسلب و پایه را همزمان می‌ریزید، که به شما کمک می‌کند پروژه‌های خود را سریع‌تر تکمیل کنید.

در مقایسه با پایه‌های سنتی‌تر، پایه‌های یکپارچه بسیار نازک‌تر هستند. به‌طور معمول، فونداسیون‌های این پی‌ها از پایه تا کف فقط حدود 12 اینچ خواهد بود و ضخامت پایه فقط حدود چهار اینچ خواهد بود. در حالی که می‌توان از برخی تجهیزات حفاری تخصصی برای حفاری در زمین استفاده کرد تا کار را سریع‌تر انجام دهد، شما معمولاً می‌توانید حفاری را با دست انجام دهید زیرا فقط باید چند اینچ در زمین حفاری کنید.

مزایای استفاده از سازه‌ های بتنی یکپارچه:

  • ساخت سریع‌تر
  • تقویت آسان دال‌های بتنی یکپارچه با فولاد
  • مناسب برای ساخت و ساز در زمین‌های سخت
  • محصول نهایی سازگارتر نسبت به روش‌های دیگر

معایب استفاده از سازه‌ های بتنی یکپارچه:

  • ایده‌آل نبودن برای برخی پروژه‌ها نیست: به‌عنوان مثال، در مواقعی که بستر زیرین خانه‌ای بسیار کثیف باشد یا اغلب در مکان‌هایی که سوراخ‌های زیادی با خاک باید پر شود، مناسب نیست زیرا قرار دادن یک دال یکپارچه روی خاک پر شده می‌تواند احتمال ترک خوردن بتن را افزایش دهد.
  • کربن فشرده: کربن موجود در سازه‌های بتنی یکپارچه بسیار زیاد است. این سطح از کربن سازگار با محیط زیست نیست و می تواند باعث شود برخی سازندگان از آن استفاده نکنند.
  • گران برای خانه‌های خاص: گاهی اوقات، ساخت و ساز به‌روش سازه‌های بتنی یکپارچه می‌تواند بسیار گرانتر از سایر گزینه‌ها باشد. به‌عنوان مثال خانه‌های روی شیب برای ریختن بتن یکپارچه به بتن بسیار زیادی نیاز دارند و در نهایت هزینه ساخت و ساز بسیار گران خواهد شد.
  • ترک خوردن ناشی از اضافه وزن: ساخت و ساز با سازه‌های بتنی یکپارچه برای مواقعی که بارهای وزنی قابل توجهی روی ساختار خود دارید، انتخاب خوبی نیست باعث ترک خوردن دیوارهای محیط شوند.
  • برای خانه های مرتفع قابل استفاده نیست: گاهی اوقات، با توجه به مقررات محلی و شرایط آب و هوایی یک منطقه باید خانه‌ای بالاتر از سطح زمین ساخته شود، مانند زمانی که خانه‌ای در منطقه سیل ساخته می‌شود. از آنجایی که پایه‌های سازه‌ای بتنی یکپارچه اغلب بسیار کم‌عمق‌تر از سایرین هستند، نمی‌توانند خانه را به‌درستی تا سطح اعلام شده در قوانین بالا ببرند تا بتوانند قوانین ایمنی محلی یا مقررات ظاهری را رعایت کنند.

M.Gh.

ویدئو این مقاله را ببینید.