هنگامی که فوق روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات در فصل تابستان با گرمای بالا ذخیره می‌شود، اغلب آثارهای کپک مانند انتشار بوی بد، برآمدگی بشکه‌های بسته‌بندی مهر و موم شده، لکه‌های شناور روی سطح مایع در مخزن ذخیره باز، و شناور شدن اشیاء نواری شکل، رخ می‌دهند. دلیل اصلی این است که کل فرآیند فوق روان‌کننده پلی کربوکسیلات از تولید تا کاربرد و مصرف در حالت باکتریایی طبیعی باقی می‌ماند، در حالی که اجزای دیرگیرکننده رایج مانند قندها و هیدروکسی کربوکسیلات‌ها باعث ایجاد قارچ می‌شوند. مواد مغذی عالی، در محیطی با دما و رطوبت مناسب و PH خنثی، تعداد قارچ‌ها به طور تصاعدی افزایش می یابد. پس از بین رفتن قارچ‌ها، تعداد زیادی لاشه باقی‌می‌ماند که این امر علت اصلی کپک‌زدگی فوق‌روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات است. بنابراین، مواد فعال در فوق‌روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات کپک‌زده به‌طور قابل‌توجهی تحت‌تأثیر قرار نمی‌گیرند و عملکرد برنامه پایدار است. فوق‌روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات کپک‌زده دارای بوی تند و کف زیاد روی سطح می‌باشد که برای سلامت کارگران و اندازه‌گیری دقیق فوق‌روان‌کننده مساعد نیست. لازم است اقداماتی برای سرکوب آن انجام شود. در این میان موثرترین روش مخلوط کردن باکتری‌کش‌ها برای دستیابی به اثر باکتریوستاز و گندزدایی است. در عین حال می توان از روش هایی مانند تنظیم PH ماده کاهنده آب برای غیرخنثی بودن (pH≤3 یا pH>9) و تغییر نوع دیرگیر کننده نیز استفاده کرد.