یکی از مزایای میکروسیلیس این میباشد که با پر کردن منافذ میکروسکوپی دراخل بتن و خمیر سیمان، منجر به ایجاد یک بافت مستحکم در بتن می گردد. از طرفی این ماده با چسبندگی بیشتر به سیمان و انجام واکنش شیمیایی با آن ،مقاومت بتن را افزایش می دهد. البته میزان مصرف میکروسیلیس در بتن کاملا به شرایط کارگاه و انتظارات استفاده کننده وابسته است. سطوح تمام شده بتنی، با استفاده از این ترکیبات، صاف ، صیقل و نفوذناپذیرتر است، لذا برای ساخت کف سالن های ورزشی، کفسازی های صنعتی یا پیستهای مخصوص و به طور کلی هر سطحی که صاف و نفوذناپذیر بودن آن مهم است، میتوان در ترکیب بتن بکار برده شود.
پس از بتن ریزی، به علت کمتر بودن منافذ بتن، باید عملیات پرداخت و نگهداری از سازه بتنی با دقت و مراقبت ویژهای صورت پذیرد تا اختلاف دمای قسمت های فوقانی و داخلی بتن که با میکروسیلیس تقویت شده، زیاد نشده و به ترک خوردن و ایجاد شکستهای درونی بتن منجر نشود.
از مهمترین موارد کاربردی این ماده در پروژه های عمرانی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
مقدار مجاز مصرف میکروسیلیس باید در حد 10 درصد از حجم کل بتن باشد. استفاده بیش از حد، حالت خمیری و چسبناکی بتن را افزایش داده و اختلاط و ترکیب کامل بتن را با مشکل مواجه می کند. برای حل این مشکل، می توان از روان کننده های بتن استفاده کرد. البته اشکال مختلفی از محصولات پایه این ماده توسط واحد تولیدی پارسمان شیمی ارائه می گردد که وقوع این مشکلات را به حداقل می رساند .
حداقل میزان مصرف این ماده در بتن هم بستگی به انتظارات کارفرما دارد. بطور کلی می توان گفت که:
میکروسیلس را می توان در اشکال و حالات مختلف به شرح زیر در بتن بکار برد
