بتن ریزی در زیر آب به‌طور خاص برای افزایش کارایی ساخت و ساز و عملکرد در محیط‌های آبی طراحی شده است. می‌توان آن را با مقاومت بتن در برابر آب‌بردگی، جداشدگی دانه‌ها، روان‌شدگی، و متاثر از تناسب مخلوط، شکل و درجه‌بندی سنگدانه‌ها، مواد افزودنی، لرزش و شرایط بتن‌ریزی مشخص کرد.
در هر ساخت و ساز که احتمالاً قسمت پایین سازهها در زیر آب قرار می‌گیرد، می‌توان از بتن‌ریزی در زیر آب استفاده کنیم.
اغلب موقعیت‌هایی مانند زیرزمین، فاضلاب، کانال‌ها، بنادر، پل‌ها و کارهای دریایی وجود دارد که در آن، بتن در زیر آب بتن‌ریزی می‌شود.
هر زمان که بتن در زیر آب قرار می‌گیرد باید دقت ویژه‌ای داشت، زیرا باید بتن پلاستیک و منسجم باشد امّا ظرفیت جریان خوبی داشته باشد.
مشکلات زیادی این نوع بتن‌ریزی وجود دارد، به‌ویژه در مکان‌هایی که عمق آب زیاد است، بنابراین باید طراحی اختلاط مناسب، تولید بتن، بتن‌ریزی و کنترل کیفیت را به‌دقت دنبال کرد.
مقاله مرتبط: اشکالات اجرایی در آسیب‌های سطوح بتنی
لوله ترمی یک روش رضایت‌بخش برای بتن‌ریزی در زیر آب است که قطر لوله ترمی حدود 20 سانتی‌متر است.
برای تسهیل ریختن بتن یک قیف در انتهای بالایی نصب شده است، انتهای پایینی لوله با یک درپوش یا ورق پلی‌اتیلن ضخیم بسته می‌شود. با مسدود شدن انتهای لوله ارتعاشی، هیچ آبی در آن نفوذ نمی‌کند. بتن درون قیف ریخته و وقتی تمام طول لوله با بتن پر شد، لوله ارتعاشی بلند و ضربه خفیفی به آن وارد می‌شود. در بتن ریزی زیر آب باید دقت شود، انتهای پایین لوله در بتن خوب خیس شده، کاملاً فرو رفته باشد، که کاهش شتاب بسیار زیادی حدود 15 تا 25 سانتی‌متر دارد. بتن زیر آب را می‌توان با نسبت آب به سیمان کم یعنی تا 0/3 یا حتی کمتر، نگه‌داشت.
این روش دارای یک مزیت است که بتن‌ریزی را می‌توان در عمق قابل توجهی اجرا کرد. عیب اصلی روش سطلی دشواری در حفظ سطح بالایی بتن قرار داده شده در سطح معقول است.
در این روش، کیسه‌هایی از جنس گونی تا حدی با بتن پر می‌شوند، به‌گونه ای که این کیسه‌ها می‌توانند به‌راحتی در جایی که قرار می گیرند، سازگار شوند.
به این روش بتن دوغابی نیز می‌گویند. این تکنیک شامل قرار دادن سنگدانه‌های درشت به‌طور کاملاً یکنواخت برای تشکیل یک توده جایگزین و همچنین دوغاب شده با ملات سیمان می‌باشد.
کیسون‌ها یک سازه نگهدارنده ضد‌آب و سازه‌های دائمی در طبیعت هستند که در اسکله پل‌ها، توسعه سدهای بتنی یا تعمیر کشتی‌ها استفاده شود. این سازهها به گونه‌ای ساخته شده است که آب قابل پمپاژ بوده و بتن زیر آب، محیط کار را خشک نگه‌می‌دارد.
این یک محوطه موقت است و در داخل یک بدنه آب یا در اسکله ساخته شده است، فضای بسته اجازه پمپاژ و ایجاد یک محیط کار خشک را می‌دهد.
سدهای موقت معمولاً سازه های فولادی جوش داده شده با شمع‌های سپری و اجزای مهاربندی متقاطع هستند.
برای ساخت سد معمولاً دو سد صندوقی ساخته می‌شود، یکی بالادست و دیگری پایین‌دست.
برای توسعه مرطوب از ساخت و ساز ناوبری، بتن زیر آب عنصری حیاتی است، این سازه بتنی می‌تواند با همان درجه استحکام، ماهرانه باشد.
اگر ساخت و ساز در آب به‌درستی انجام نشود، با اختلاط و بتن‌ریزی صحیح بتن، ممکن است منجر به افزایش ارزش‌گذاری اصلی در قیمت‌های ساخت‌و‌ساز و زمان‌بندی شود.
M.Gh.
