به سایت پارسمان شیمی خوش آمدید

سنگ گرانیت یا سنگ خارا گونه‌ای سنگ آذرین درونی است بخاطر همین علت بافت آن دارای دانه‌های متوسط تا درشت بوده و دارای دُرّ کوهی (کوارتز) و فلدسپات، میکا و پاره‌ای کانی‌های دیگر می‌باشد. رنگ آن بسته به کانی و شیمی سنگ، از صورتی تا خاکستری پررنگ و حتی سیاه، متغیر می‌باشد. این سنگ از سنگین‌ترین سنگ‌ها با چگالی ۲٫۷۵ گرم بر سانتیمتر مکعب

بتن با وجود مزایای منحصر به فرد که باعث استفاده روزافزون از آن در پروزه های ساخت و ساز و عمرانی گردیده است دارای نقاظ ضعفی است که در صورت نیاندیشیدن تمهدات لازم در مواجه با آنها می تواند به تخریب بتن بیانجامد. از جمله این عوامل می توان به طراحی نادرست ، حمله اسیدی ، خوردگی کلرایدی و کربناتی ، حمله سولفاتی ، سایش ، حریق ، بارگذاری خارج طرح ، واکنش قلیایی ، کاویتاسیون و .. اشاره کرد. در متن زیر به انواع علل و عوامل در زمینه تخریب بتن و دلایل و مکانیزم آن پرداخته می شود.
امروزه انواع مختلفی از ترمیم کننده های بتن با کیفیت های مختلف از سوی تولیدکننده به بازار عرضه و در پروژه های مختلف استفاده می شود. در ارزیابی ترمیم کننده بتن مناسب پارامترهای مختلفی وجود دارد. از جمله این پارامترها می توان به نفوذپذیری ، مقاومت ، چسبندگی ، جمع شدگی ، ترک نخوردن ، دانه بندی ، خزش و … اشاره کرد. در خصوص مقاومت در ترمیم کننده های بتن باید توجه داشت که مقاومت باید به میزان بتن پایه مورد ترمیم ( تا ده درصد بیشتر ) باشد. بدیهی است که مقاومت بیشتر نمی تواند کمکی به بهره برداری از سازه نماید . چرا که در صورت وجود تنش بیشتر بتن پایه آسیب می بیند.

1- شرح علت و چگونگی آسیب رساندن آن به بتن
2- بحث و  یا تهیه ی فهرستی از روش های مناسب و مواد لازم  برای تعمیر آن نوع خاص از آسیب بتنی

شاکله ی این فصل را شناخت اهمیت تعیین علت آسیب رسیدن به بتن ، قبل از انتخاب روش تعمیر تشکیل می دهد. انتظار می رود که بحث های مشروح انتخاب روش تعمیر، همانطور که در فصل چهارم آمده است ، قبل اجرا مد نظر قرار گیرد.